Homes de ferro en barcos de madeira

Hai un tempo contáronme unha curiosa anécdota de mariños que hoxe os vou contar a vos sin entrar en moitos detalles. Como pode que saibades, entre os distintos tipos de buques con que conta calquera mariña de guerra están os dragaminas. Pola función que cumpren, estes barcos constrúense en materiais non magnéticos; hoxe en día teño entendido que se fan de fibra, noutro tempo de madeira. A Armada Española tivo entre os seus barcos unha serie destes dragaminas con casco de madeira entregados nos anos cicuenta, entre eles o Turia, o Ulla, o Nalón e outros dos que non lembro os nomes.

Nos anos sesenta, uns periodistas pediron e obtiveron permiso para embarcar nestes buques durante unhas manobras, coa intención de escribir una reportaxe sobre os barcos e as súas tripulacións. Por desgraza para eles durante as manobras houbo mal tempo e pasaron a navegación mareados e a vomitar. Según me contaron, ó desembarcar un dos tripulantes díxolles por facerlles unha broma: "viñestes para escribir e non escribestes nada", ó que os periodistas respostaron "non te preocupes, que xa exribiremos". O día seguinte aparecéu a reportaxe na prensa co titular Homes de ferro en barcos de madeira.

Ata aquí a anécdota como ma contaron a mín. Non sei ata qué punto é exacta, aínda que non teño razón algunha para dubidar de quen ma contóu. Sentín curiosidade e púxenme busca-la reportaxe en Internet, ata atopar unha, supoño que a mesma, que se publicóu en 1965 na revista "Blanco y negro", suplemento dominical do diario ABC, que confirma a anécdota se ben non en todos os detalles. Por iso os omito.

O titular da reportaxe non era orixinal dos periodistas, senon que semella ter a súa orixe na Segunda Guerra Mundial, debido á dureza e perigosidade do traballo que facían os tripulantes destes barcos e as moitas baixas que sufrían polas minas que estoupaban. Despóis a frase aplicóuse tamén ós tripulantes de outros tipos de barcos de madeira, coma os de pesca.

En calquera caso, sexa ou non exacta, gustóume a anécdota. E aplíquese a quen se aplique, é unha bonita maneira de definir a estes mariños.