En España, como xa sabedes, temos un problema coa bandeira nacional, coa que moita xente non se identifica. Este problema ten dúas causas ou variantes. En primeiro lugar está a xente de diferentes rexións que quere a independencia, non se sinte española e por tanto tampouco se sinte representada pola bandeira de España. A mín, que non comparto ese independentismo, isto me parece lóxico e coherente. Non teño nada que dicir ó respecto. Da bandeira, quero dicir, do independentismo sí pero agora non me apetece.
Logo está o outro motivo, a xente que renega da bandeira por que di que é a bandeira franquista ou a bandeira da monarquía. E isto, amigos meus, é un erro. A bandeira actual data de 1785 e foi escollida polo rei Carlos III, inicialmente só para os buques de guerra. O seu uso xeneralizóuse entre o pobo durante a guerra da independencia, foi recoñecida polas Cortes de Cádiz e adoptada oficialmente como bandeira nacional pola raíña Isabel II en 1843. Durante a Primeira República non se modificóu, seguramente porque entenderon que era un símbolo da nación, non do réxime político. Non se entendeu así durante a Segunda República que a identificóu, na miña opinión absurdamente, coa monarquía. Se introduxo así a cor morada, por certo por motivos equivocados.Agora ben, a bandeira non representaba á monarquía senon á nación. A cor tradicional dos borbóns é o branco, e a cor do estandarte do rei deposto era, paradóxicamente, o morado, como xa o fora o do seu pai e a súa avoa. O rei Juan Carlos I cambiouno polo azul, e o rei actual polo carmesí. Co trunfo do alzamento militar contra á república volveuse retomar a bandeira bicolor, pero iso de ningún xeito quere dicir que sexa a bandeira da ditadura ou a bandeira franquista. A bandeira é moi anterior, e non representaba á dictadura como non representaba nin representa á monarquía. É o símbolo da nación, como ocorre con toda bandeira de toda nación.
No fondo a mín tanto me ten que a bandeira teña dúas cores ou tres, ou que se cambie por unha verde ou de calquera outra cor. Os símbolos pódense cambiar e non pasa nada. Pero as cousas tamén hai que facelas con sentidiño e coido que o máis lóxico é manter a bandeira que, salvo o pequeno paréntese da segunda república, nos ven representando dende hai máis de dous séculos, e pola que nos identifica o mundo enteiro. No seu afán de romper co pasado, os republicáns de 1931 conseguiron que a metade dos españois non se identificara cun símbolo que tiña que representar a todos. Moitos dos republicáns de hoxe están a repetilo. A bandeira, insisto unha vez máis, é o símbolo da nación e non do réxime político de cada intre. E a bandeira de España é a bicolor porque así o establece a Constitución aprobada polas Cortes elexidas democráticamente e ratificada polos cidadáns. Noh hai máis.
Supoñamos, por outra banda, que a cambiamos. Supoñamos que se abole a monarquía e se proclama a terceira república, e voltamos á bandeira tricolor. ¿Qué acadaríamos con iso? Voltar ás andadas e que a metade dos españois non se identifique coa súa bandeira. Mellor será que nos poñamos de acordo dunha vez, e se para iso hai que cambiar a bandeira por unha de cadriños de todas as cores, porque os españois somos así, por mín vale. Se cadra o problema e ése, que os españois somos así. Non parece que sexamos quen a poñernos de acordo para elexir ni a cor das cortiñas, e un parviño coma mín a dicir que nos poñamos de acordo para elexir as cores da bandeira. E que as veces non penso.
Ningún comentario:
Publicar un comentario